Ergens in het universum is er iets of iemand verbonde met jouw elementaire deeltjes. Sterker nog: jij bent verbonden met andere mensen, dieren en dingen in heden, verleden en toekomst door middel van die elementaire deeltjes. Al die informatie bevindt zich in het zogeheten Akasha-veld. In het Sanskriet betekent Akasha “ether”, of het geluid van de ruimte…
Wat betekent het dat we door alle dimensies heen met elkaar verbonden zijn? Met muziek gaat Rosa proberen deze grootse universele, bovenmenselijke of juist nanoscopische elementaire thematiek te verbeelden.
Vanuit het niets bouwt Rosa Akasha laag voor laag op met negen stemmen, drie strijkinstrumenten, elektro nica, slagwerk en een duizelingwekkend decor. De musici zwermen door het decor en het publiek, als kwantumdeeltjes in het universum. Rosa legt teksten, soundscapes en illusies over elkaar en laat je ruimte, tijd en verbondenheid ervaren.
De muziekvoorstelling Akasha is een weerspiegeling van alles. Het gaat over alle verhalen, alle muziek, over jou en mij.
Akasha is in première gegaan tijdens de Operadagen Rotterdam van 2016.
“Imagine a sea, an endless sea with ships crossing it. Each wake, every wave stirred up by a ship tells us something about the past, about that ship, when and where it sailed and in what direction it went. The waves contain information, like a memory.”
Somewhere in the universe there is something or someone who is connected to your elementary particles. Indeed, you are connected to other people, animals and things in the past, present and future through information in those elementary particles. All of this information is located in the so-called Akasha field. In Sanskrit Akasha means “ether”, or the sound of space…
What does it mean that we are connected through all dimensions? With music Rosa is trying to portray this great universal, superhuman or even nanoscopic elemental theme.
Akasha premièred at the Operadagen Rotterdam in 2016.
“Aan het slot zorgt die cirkelopstelling voor een moment waarop je toch even uit je stoel zweeft: enkele lichtgevende kubussen projecteren een serie ruimtes achter elkaar in een langgerekte echo. Het doet denken aan de scène uit de film Interstellar, waarin acteur Matthew McConaughey zich in een ruimte zonder tijd en plaats bevindt. Ook daar zie je een serie ruimtes achter elkaar in alle richtingen. Bewust of niet, Akasha speelt met die scène – een ruimte zonder tijd en plaats, Akasha. Al strijkt de inhoud je tegen de haren in – en dat deed de voorstelling bij mij – dan nog kan een voorstelling goed zijn. En dat is Akasha.” – THEATERKRANT